Το πάνσοφο τ' αηδόνι των Μουσών : ο Παλαμήδης του Ευριπίδη / Ελένη Ι. Καράμπελα.
Τύπος υλικού: ΚείμενοΛεπτομέρειες δημοσίευσης: Αθήνα : Δημ. Ν. Παπαδήμας, 2023.Περιγραφή: 319 σ. ; 24 εκISBN:- 9789602066072
- Ο Παλαμήδης του Ευριπίδη [Άλλες παραλλαγές του τίτλου]
- 882.13 23
Τύπος τεκμηρίου | Τρέχουσα βιβλιοθήκη | Ταξιθετικός αριθμός | Αριθμός αντιτύπου | Κατάσταση | Ημερομηνία λήξης | Ραβδοκώδικας |
---|---|---|---|---|---|---|
Book [21] | ΒΚΠ - Πατρα Βασική Συλλογή | 882.13 ΚΑΡ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | 2 | Διαθέσιμο | 025000309069 | |
Book [21] | Θεατρικών Σπουδών | 882.13 ΚΑΡ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | 1 | Διαθέσιμο | 025000300003 |
Browsing Θεατρικών Σπουδών shelves Κλείσιμο περιήγησης ραφιού(Απόκρυψη περιήγησης ραφιών)
Η εικόνα εξωφύλλου δεν είναι διαθέσιμη | ||||||||
882.13 ΚΑΚ Τρωάδες | 882.13 ΚΑΚ Τρωάδες | 882.13 ΚΑΡ Σκοτεινόν φάος | 882.13 ΚΑΡ Το πάνσοφο τ' αηδόνι των Μουσών : ο Παλαμήδης του Ευριπίδη / | 882.13 ΚΕΕ The Electra of Euripides | 882.13 ΚΥΠ Βάκχες / | 882.13 ΛΕΚ Ευριπίδης / |
Περιλαμβάνει βιβλιογραφία και ευρετήριο.
Το 415 π.Χ. ο Ευριπίδης δίδαξε στο αθηναϊκό κοινό την τρωική τριλογία του με τον αποσπασματικά σωζόμενο Αλέξανδρο ως πρώτο έργο,τον Παλαμήδη ως δεύτερο, και τις σωζόμενες σε μας σήμερα Τρωάδες ως τρίτο. Παρά το γεγονός ότι ο αριθμός των αποσπασμάτων και των σωζόμενων στίχων είναι αναμφισβήτητα μικρός, ωστόσο η γνώση του χρόνου της παράστασης, καθώς και η διάσωση του τρίτου έργου της τριλογίας προσφέρουν αρκετό έδαφος, ώστε να αναγνωριστούν σημαντικά ζητήματα, να γίνουν απόπειρες τοποθέτησης των αποσπασμάτων σε μέρη του έργου και να διατυπωθούν υποθέσεις για την ανασύνθεσή του.
Το πλέον ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του ευριπίδειου Παλαμήδη είναι ότι ο ήρωας δεν είναι μόνο εφευρέτης πολλών πραγμάτων και ευεργέτης των ανθρώπων, αλλά είναι και ο ευρετής της γραφής και της ανάγνωσης. Έτσι πιστεύει ότι καταπολέμησε για πάντα τη λήθη και το ψέμα, ωστόσο οι σύντροφοι και συμπολεμιστές του στρέφουν το δημιούργημα εναντίον του δημιουργού και τον οδηγούν σε ατιμωτικό θάνατο. Με το έργο αυτό ο Ευριπίδης έχει πολλά να πει για την αχαριστία, την καχυποψία και τον φθόνο που επιφυλάσσουν οι κοινωνίες, ιδιαίτερα σε εποχές κρίσης αλλά και σε όλες τις εποχές, απέναντι στον πνευματικό, σοφό και ηθικό άνθρωπο, που πιστεύει στη δύναμη του πνεύματος και δεν καταδέχεται να παρακολουθήσει τις σκοτεινές και υπόγειες διαδρομές του κακού, που όμως έχουν τη δύναμη να τον καταστρέψουν. (από το οπισθόφυλλο).