Το αθηναϊκό underground : τέχνη, σκέψη, έρωτας, πολιτική / [γενική επιμέλεια κειμένων Νικόλα Γκιπιρίτης].

Η ατμόσφαιρα : Dada, σουρεαλισμός, λεττρισμός, CoBrA, φαντασιακό Μπαουχάους, καταστασιακοί, Fluxus -- Στέργιος Δελιαλής. Γεγονότα -- Κοινοί τόποι. Το διεθνές underground: πρώτο πλησίασμα -- Το Αθηναϊκό underground -- Μιχαήλ Μήτρας.(Ατελής) Εισαγωγή στη σκηνή (ή το ελληνικό underground) -- Έλενα Νικολακοπούλου. Η γέννηση του αθηναϊκούς underground, 1960-1985 - "ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΡΕΛΟΙ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ"... -- Αλέξης Καλοφωλιάς. Μικρή ψυχογεωγραφία του αθηναϊκού πανκ -- Πάολα Ρεβενιώτη. Έρωτας και απελευθέρωση στη Μεταπολιτευτική Ελλάδα -- ΑΝΤΙΚΟΥΛΤΟΥΡΑ -- Νίκος Ν. Μάλλιαρης. Για μια κοινωνικοπολιτική ανάλυση της ελληνικής αντικουλτούρας -- Παντελής Αραπίνης. Όταν η στάση δημιουργεί τέχνη -- ΜΙΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΜΕΤΑ -- ΛΕΞ. Η χαμένη δεκαετία -- Νίκος Γ. Ξυδάκης. Αντικουλτούρα αναδυομένη.

[....]Το αθηναϊκό αντεργκράουντ ωρίμασε, διευρύνθηκε, μεγάλωσε, έγινε μέινστριμ. Μέινστριμ; Όχι ακριβώς. Ποτέ εντελώς. Τα περιοδικά, οι συγγραφείς, οι καλλιτέχνες, οι ιδέες και οι φόρμες του παράλληλου αυτού ρεύματος, του αδιαφοροποίητου και πολύμορφου, χρησιμοποιήθηκαν, εξετράπησαν, χρηματίστηκαν, λεηλατήθηκαν, "βεβηλώθηκαν", αλλά ποτέ δεν εξαντλήθηκαν και δεν υποτάχτηκαν ολοσχερώς. Πάντα κάτι διέφευγε, κι αυτό το κάτι, το αντιστασιακό και ανυπόταχτο, το αμφιβάλλον, ήταν η κρίσιμη μάζα από την οποία προέκυπτε μια επόμενη γενιά ανθρώπων, ιδεών, έργων κ.ο.κ. Το διαφεύγον, το διαλείπον, το καταραμένο απόθεμα. Αυτό το διαφεύγον και πάντα δραστικό απόθεμα που πρέπει να παραμείνει ζωντανό. (Από την εισαγωγή της έκδοσης).